EKOLOJİK MODERNLEŞME TEORİSİ VE ÇEVRE POLİTİKASI ÇIKARIMLARI

Özet

Ekolojik Modernleşme Teorisi, toplumların çevre ve ekonomi arasındaki ilişkileri yönetmelerinin yeni yollarını bularak, çevresel etkileri tanıma ve bunlara yanıt verme potansiyelini açıklamaktadır. Çevre politikası çıkarımları ise farklı bağlamlar içerisinde oluşturulmakta ve bu bağlamlar arasında aktarılacak yeni çevre politikaları biçimlerinin kapsamına odaklanmaktadır. Bu kapsamda çevresel bozulma ve reformlarda bilim ve teknolojinin değişen rolünün, ekolojik yeniden yapılanma ve reformların sosyal taşıyıcıları olarak devlet kurumlarının, toplumsal hareketlere ek olarak piyasa dinamiklerinin ve ekonomik aktörlerin artan önemine vurgu yapmaktadır. Aynı zamanda çevre reformlarında hükümetlerin ve ulus devletlerin geleneksel olarak merkezi rolüne ilişkin değişiklikleri, değişen söylemsel uygulamalarla politik ve toplumsal alanlarda ortaya çıkan yeni ideolojileri savunmaktadır. Ayrıca ekolojik dönüşüm sürecinde toplumsal hareketlerin konumunu, rolünü ve ideolojisini değiştirmek istemektedir. Bu araştırmanın amacı, Ekolojik Modernleşme Teorisi’nin çevre politikası çıkarımları üzerine büyük bir tartışma alanı olan literatür arasındaki bağlantıların incelenmesidir. Ulaşılan bulgulara göre çevre politikası çıkarımları, teorinin toplum yapısının ekolojik özelliklerini değiştirmede teknolojik yeniliğin temel rolüne ilişkin temel bileşeninden başlamaktadır. Bununla birlikte çevresel verimliliği artırmanın; üretim süreçlerinin hammadde-enerji yoğun faaliyetlerden, bilgi ve hizmet yoğun faaliyetlere dönüştürülmesi; ekonomik faaliyetlerde yeni teknolojiler kullanılarak temiz üretim süreçlerinin geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir. Çoğunlukla sanayileşmiş ülkeler kapsamında ele alınan teorinin etkili ve başarılı olabilmesi, ekolojik hedeflerin makroekonomik ve sektörel hedefler içerisinde yer almasına bağlı olduğu tahmin edilmektedir.