HEYKELİ OLUŞTURAN BİR BİLEŞEN OLARAK YAPAY IŞIK KAYNAĞI

Özet

Plastik sanatların, işleyerek anlam ürettiği temel kaynak olan ışık, sanat tarihi boyunca farklı renk ve tonlarıyla dolaylı olarak bütün sanat eserlerinde yer almaktadır. Sanatta modern dönemle birlikte yeni malzeme ve tekniklerin kullanılmasıyla ışığın kendisinin, yani ışık kaynağının da bir öğe olarak eserin içinde yer aldığı görülmektedir. Bu durum, sanatçıların yepyeni algı ve etkiler oluşturmasına olanak tanımıştır. 20. Yüzyılın ikinci yarısıyla birlikte heykelde yapay ışık kaynağının, heykele ait bir öğe olarak kullanımına rastlanmaktadır. Çalışmada örnek olarak seçilen sanatçıların bir kısmı kullandıkları malzeme özelinde ilk örnek olmaları, bir kısmı da ışık kaynağını kullanış biçimleri ve bu malzemelerle ürettikleri içeriğin çeşitliliğin göstermesi açısından seçilmiştir. Heykelde algılamayı sağlayan birincil koşullardan olan ışık; bu çalışmada saydamlık ve yansıma gibi heykeli oluşturan malzemenin yapısıyla etkileşimi üzerinden değil, heykelin bir bölümünü veya tamamını oluşturan bir öğe olarak yapay ışık kaynağına yer verilen çalışmalar üzerinden değerlendirilmiştir. Seçilen örnekler üzerinden heykelde yapay ışık kaynağı kullanımının ifade ve algıya etkisinin gösterilmesi hedeflenmiştir.