Dil ve Konuşma Güçlüğüne Sahip Öğrencilerin Derse Katılımlarına Yönelik Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi
Özet Görüntüleme: 201
/ 
PDF İndirme: 91
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.11621935Anahtar Kelimeler:
Dil ve Konuşma Güçlüğü, Sınıf İçi Katılım , Akademik BaşarıÖzet
Bu araştırmanın amacı, dil ve konuşma güçlüğüne sahip öğrencilerin derse katılımlarına yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme yöntemiyle desenlenmiştir. Bu araştırmanın katılımcıları farklı okullardan seçilen dil ve konuşma bozukluğuna sahip öğrencileri olan 24 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla veriler toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler betimsel analiz tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, konuşma bozukluğu olan öğrencilerin derse katılımlarında çeşitli zorluklara maruz kaldıkları görülmektedir. Öğretmenlere göre konuşma bozukluğu olan öğrencilerin derse aktif katılımlarının ve sosyal etkinliklere katılımlarının teşvik edilmesi gerektiğini, bu sayede zamanla arkadaşlarıyla iletişimde konuşma bozukluğunun engel olmayabileceğini belirtmişlerdir. Öğrencilerin akademik başarısızlıklarının ve uyumsuz davranışlarının farklı nedenlerinin olabileceğini, akademik başarının öğrencinin potansiyeline bağlı olması nedeniyle konuşma bozukluğunun akademik anlamda olumsuz bir etkisinin olmayacağını belirtmişlerdir. Öğretmenler, konuşma bozukluğu olan öğrencilere akranlarıyla aynı koşullarda davranılmasını uygun görmemişlerdir.
Referanslar
Cemaloğlu, N. (2012). Veri Toplama Teknikleri: Nitel-Nicel, “Bilimsel Araştırma Yöntemleri”. (A. Tanrıöğen, Dü.) Ankara: Anı Yayıncılık.
Çakan M., & Gül G., (2018). Ses Eğitiminde Kullanılan Nefes Ve Ses Egzersizlerinin Konuşma Bozukluklarının Giderilmesinde Kullanılabilirliği.Afyon Kocatepe Üniversitesi Akademik Müzik Araştırmaları Dergisi 4 (8) 50-63.
Konrot , A. (2000). Erken dönem kekemeliğinin aile eğitimi yoluyla sağaltımı. Özel Eğitimde Aile Sempozyumu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayını, 24-29.
Konrot, A. (2011). İletişim Yetersizliği Olan Çocuklar. Ayşegül Ataman (Ed.),Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş (s. 195-212). Ankara: Gündüz Eğitim.
Kayıran, S.M., Şahin, S.A., Cure, S. (2011). Pediatri Perspektifinden Çocuklarda Konuşma ve Dil Gecikmesine Yaklaşım. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, İstanbul, Galenos Yayınevi.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage.
Merriam, S. B., & Bierema, L. L. (2013). Adult learning: Linking theory and practice.(J. Wiley, & S. Wiley, Dü)
Özcebe, H., Ulukol, B., Mollahaliloğlu S., Yardım, N., Karaman, F., Ed. (2008)T.C. Sağlık Bakanlığı, Sağlık Hizmetlerinde Okul Sağlığı Kitabı. Ankara. Yücel Ofset Matbaacılık.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6 b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9 b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 PEARSON JOURNAL
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
