Dijital Çağda Eğitim: Canik Öğretmenlerinin Dijital Okuryazarlık Analizi


Özet Görüntüleme: 72 / PDF İndirme: 22

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14956223

Anahtar Kelimeler:

Dijital Okuryazarlık, Eğitim Teknolojileri, Mesleki Gelişim, Teknoloji Kullanımı

Özet

Bu araştırma, Samsun'un Canik ilçesinde görev yapan öğretmenlerin dijital okuryazarlık düzeylerini belirlemek ve bu düzeyleri çeşitli değişkenler açısından incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada cinsiyet, görev yapılan okul türü, eğitim durumu, mesleki kıdem yılı, yaş, öğretmenlik kariyer durumu ve dijital okuryazarlık eğitimi alma durumu gibi değişkenler ele alınmıştır. Araştırmaya 157 kadın ve 86 erkek olmak üzere toplam 243 öğretmen katılmıştır. Nicel bir araştırma olan bu çalışma, ilişkisel tarama modeli ile yürütülmüş ve veriler elektronik form aracılığıyla üç haftalık bir sürede toplanmıştır. Analizler, IBM SPSS 25.0 yazılımı ile gerçekleştirilmiş, normallik testleri, t-testleri ve tek yönlü ANOVA kullanılmıştır.

Sonuçlar, öğretmenlerin genel dijital okuryazarlık düzeylerinin yüksek olduğunu göstermiştir. Cinsiyet, yaş, kıdem yılı, eğitim durumu, okul türü ve görev yerleşim yeri gibi değişkenler arasında dijital okuryazarlık düzeyleri açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak, dijital okuryazarlık eğitimi almış öğretmenlerin, eğitim almamış meslektaşlarına göre daha yüksek dijital okuryazarlık puanlarına sahip oldukları belirlenmiştir. Bunun yanı sıra, öğretmenlerin teknik becerilerde daha fazla desteğe ihtiyaç duydukları da ortaya çıkmıştır.

Bu çalışma, öğretmenlerin dijital okuryazarlık becerilerinin artırılmasının eğitim teknolojilerinin etkin entegrasyonunda kritik bir öneme sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Sonuçlar, öğretmen eğitimi programlarının dijital okuryazarlık becerilerini geliştirecek şekilde düzenlenmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Ayrıca, elde edilen bulguların eğitim politikalarının oluşturulmasında rehberlik etmesi ve alanda yapılacak diğer araştırmalara katkı sağlaması beklenmektedir. Çalışma, dijital okuryazarlığın çağdaş eğitimdeki rolünü ve önemini bir kez daha göstermiştir.

Referanslar

Acar, Ç. (2015). Anne ve babaların ilkokul ortaokul ve lise öğrencisi çocukları ile kendilerinin dijital okuryazarlıklarına ilişkin görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aksoy, N. C. , Karabay, E. & Aksoy, E. (2021). Sınıf Öğretmenlerinin Dijital Okuryazarlık Düzeylerinin İncelenmesi . Selçuk İletişim , 14 (2) , 859-894 . DOI: 10.18094/josc.871290

Benedetto, R. (2006). How do independent school leaders build the educational technology leadership capacity of the school. Unpublished Doctoral Dissertation, Drexel University.

Boyacı, Z. (2019). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile dijital okuryazarlık düzeyleri arasındaki ilişki. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.

Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (10.baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

BTK & Yeşilay. (2014). İnternetin bilinçli kullanımı ve teknoloji bağımlılığı çalıştayı raporu. Ankara: Detamat. https://www.guvenliweb.org.tr/dosya/MUUMu.pdf adresinden alındı

Çepni, Salih. (2014). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Trabzon: Celepler Matbaacılık.

Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS. London: SAGE.

Hobbs, R. (2010). Dijital ve medya okuryazarlığı: Bir eylem planı. Aspen Enstitüsü.

Kabakçı Yurdakul, I., Dönmez, O., Yaman, F., & Odabaşı, H. F. (2013). Dijital ebeveynlik ve değişen roller. Gaziantep University of Social Sciences, 12(4), 883-896.

Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kim, C., & Lee, J. (2013). Öğretmenlerin inançları ve teknoloji entegrasyonu: Bilgisayarın farklı aşamaları kullanın. Journal of Educational Technology & Society, 16(2), 562-570.

Gilster, P. (1997). Dijital okuryazarlık. Wiley.

Lewis, T. E., & Alirezabeigi, S. (2018). Studying with the Internet: Giorgio Agamben, education, and new digital technologies. Studies in Philosophy and Education, 1-14.

Martin, A. (2005). Digeulit a european framework for digital literacy: a progress. Journal of e Liteeracy, 2, 130-136.

Martin, A., & Grudziecki, J. (2006). DigEuLit: Dijital okuryazarlık gelişimi için kavramlar ve araçlar. Innovation in Teaching and Learning in Information and Computer Sciences, 5(4), 249-267.

Milli Eğitim Bakanlığı. (2020). Öğretmen mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.

Murray, K. (2013). Liderlik Dili Başarılı CEO'ların İletişim sırları. Ü. Şensoy, Çev.) İstanbul: İş Bankası.

Ng, W. (2012). Can we teach digital natives digital literacy? Computers & Education, 53(3), 1065-1078.

Nuangchalerm, Prasart, Sakkumduang, Krissada, Uhwha, Suleepornn & Chansırısıra, Pacharawit (2014). Implementing E-Learning Designed Courses İn General Education. Asian Journal Of Education And E-Learning 2 (4), 259-263.

Özerbaş, M. A., & Kuralbayeva, A. (2018). Türkiye ve kazakistan öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-25.

Techataweewan, W., & Prasertsin, U. (2018). Development of digital literacy indicators for Thai undergraduate students using mixed method research. Kasetsart Journal of Social Sciences, 39(2), 215-221.

Tondeur, J., Valcke, M., & van Braak, J. (2017). Öğretmenlerin senkronize hibrit eğitim programlarını vi̇deo tabanlı eği̇ti̇m: öğretmen ve öğrenci̇ algıları üzeri̇ne bi̇r araştırma Eğitim Medyası International, 54(4), 293-309.

Ural, A. ve Kılıç, İ., (2011) Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi, Detay Yayıncılık, Ankara.

İndir

Yayınlanmış

2025-03-10

Nasıl Atıf Yapılır

KÖSEOĞLU, Z. (2025). Dijital Çağda Eğitim: Canik Öğretmenlerinin Dijital Okuryazarlık Analizi. PEARSON JOURNAL, 8(31), 36–53. https://doi.org/10.5281/zenodo.14956223