ANLATI ÇÖZÜMLEMESİNE TOPLUMDİLBİLİMSEL BİR YAKLAŞIM: COVID-19 KİŞİSEL ANLATILARINI ETKİLEYEN BİR UNSUR OLARAK EĞİTİM DÜZEYİ

Özet

Bu makale kişisel deneyim anlatı çözümlemesi konusuyla ilişkili olarak, Labov’un anlatı yapısı bağlamında sosyodilbilimsel bir çerçeve sunmayı amaçlamaktadır. Çalışma, biri yüksek, diğeri düşük sosyoekonomik düzeyi ve eğitim geçmişi olan iki farklı katılımcı grubuna odaklanmıştır. Çalışmada, sosyoekonomik ve eğitim düzeylerine göre eşit şekilde iki gruba ayrılan ve Türkiye’nin farklı yerlerinde yaşayan toplamda 20 kişinin COVID-19 salgını ile ilgili sözlü anlatıları Labov’un (1972) Kişisel Deneyim anlatı çözümlemesine göre karşılaştırılmıştır. Karantina koşulları nedeniyle veriler telefon görüşmeleri aracılığıyla toplanmış, kodlama ve analiz için yazıya dönüştürülmüştür. Bu bağlamda veriler, kartopu örneklem yöntemiyle toplanmış ve Labov’un önerdiği parametreler ışığında bulgular sıklık ve yüzdelikler halinde tablolara dönüştürülmüştür. Çalışmanın bulguları sosyal ve eğitimsel açıdan daha iyi seviyede olan katılımcıların ifade kabiliyeti, sözcük seçimi ve cümle yapıları bağlamında daha iyi sözlü anlatı yetenekleri olduğunu göstermiştir. Öte yandan, eğitimin olumlu etkisine karşın katılımcıların yaşanan salgın hastalığın ciddiyetinin farkında oldukları görülmüştür. Bu bulgu eğitimin önemini ortaya koyarken kişisel deneyimler üzerinde sosyal etkileşim ve kitlesel medyanın etkileri konusunda da ipuçları sunmaktadır.