DKAB ÖĞRETMENLERİNİN ALDIKLARI DİN EĞİTİMİNİN DUYGUSAL ZEKÂ DÜZEYLERİNE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA (İSTANBUL ANADOLU YAKASI ÖRNEĞİ)

Özet

Bu çalışma, DKAB öğretmenlerinin aldıkları din eğitimi ve bu doğrultuda geliştirdikleri din anlayışının, duygusal zekâ düzeylerine etkisini konu edinmektedir. Tarama modellerinden ilişkisel tarama modeline göre hazırlanan bu araştırmanın evren kümesi, ortaokul düzeyinde çalışan din dersi öğretmenleridir. Araştırmanın örneklem kümesi ise ortaokulda görev yapan 122 kadın ve 64 erkek din dersi öğretmeninden oluşmaktadır. İstanbul'un Anadolu yakasında görev yapan bu öğretmenler, olası örnekleme yöntemlerinden biri olan uygun örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmada, uygulama kolaylığı ve farklı ilçelerde çalışan geniş bir öğretmen kitlesine ulaşmaya imkân sağlaması açısından anket tekniği kullanılmıştır. Bu çerçevede, katılımcıların kişisel, mesleki ve eğitsel özelliklerinin belirlenmesinde “Kişisel Bilgi Formu”, duygusal zekâ düzeylerinin belirlenmesinde ise “Schutte Duygusal Zekâ Ölçeği”nden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda din dersi öğretmenlerinin hayat boyu aldıkları din eğitimi ve bu eğitim dolayısıyla geliştirdikleri din anlayışı ile duygusal zekâ düzeyleri arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Öğretmenlerin duygusal zekâ puanları eğitim durumu, dindarlık düzeyi ve din eğitimi sürecinde etkilenilen hoca değişkenleri açısından anlamlı farklılıklar göstermiştir. Hayatın çoğunun geçirildiği yer, mezun olunan lise, fakülte ve bölüm, mezuniyet sonrası geçen süre, hafızlık, dini ritüelleri yerine getirmede aile tutumu gibi değişkenler ile öğretmenlerin duygusal zekâ puanları arasında ise anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir.