Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite ve Oyun Terapisi Üzerine Derleme
Özet Görüntüleme: 90 / PDF İndirme: 53
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.13684350Anahtar Kelimeler:
Dehb, Oyun, Oyun Terapi, Sistematik Derleme.Özet
Bu derleme çalışmasının amacı DEHB sahip bireylerde Oyun terapisinin nasıl kullanıldığını incelemektir. Yapılan bu çalışmada derleme yöntemi kullanılmış olup saha çalışması ya da herhangi bir ölçek kullanılmamıştır. İngilizce Türkçe dilinde ele alınan çalışmalar 2000-2022 yılları arasındadır. Bu çalışmalar araştırma makalelerinden oluşmaktadır. Bu derleme çalışması Şubat, 2024 ve Mayıs, 2024 olmak üzere iki aşamada gerçekleşmiştir. Yapılan literatür taraması sonucunda 6 çalışma ele alınmıştır. Ele alınan bu 6 çalışma sonucunda Oyun Terapinin iyileşmeye tedavide etkili olduğu, iyileşme sürecinde yardımcı olduğu görülmüştür. Dehb sahip bireylerde Oyun Terapi uygulandıktan sonra semptomların azaldığı ve iyileştiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu sebeple de Dehb tedavisinde Oyun Terapi etkili bir yöntemdir. Oyun Terapinin Dehb iyileştirmesinde etkili bir model olduğu sonucuna ulaşılmıştır, bu çıkarım sonucunda Dehb tedavisinde kullanılabilir bir modeldir.
Referanslar
APA. (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th ed.). Washington, DC: Author.
Association for Play Therapy. (2014). Play therapy. Retrieved from http://www.a4pt.org/ps.playtherapy.cfm?ID=1158.
Barke, J. S., & Brandeis, D. (2013). Nonpharmacological interventions for ADHD: Systematic review and meta-analyses of randomized controlled trials of dietary and psychological treatments. American Journal of Psychiatry, 170(3).
Bekeç. (2018). Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uygulamalı Psikoloji Anabilim Dalı.
Biederman, J., Monuteaux, M., Kendrick, E., Klein, K., & Faraone, S. (2005). The CBCL as a screen for psychiatric comorbidity in paediatric patients with ADHD.
Booth, P. B., & Jernberg, A. M. (2014). Theraplay (Ş. Çavuşoğlu, Trans.). İstanbul: Gün Yayıncılık.
Çöpür, M., & Çöpür, S. (2018). Attention deficit hyperactivity disorder and omega-3 fatty acid supplementation: A systematic review. Yeni Sempozyum Dergisi, 56(3), 20-23.
Dombaycı, Ö. (2022). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarda leptin ve ghrelin serum düzeylerinin uyku alışkanlıkları ile ilişkisinin incelenmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi.
Eryılmaz, E., & Üstündağ-Budak, A. M. (2019). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğunu Erken Tanımada Cinsiyet Önyargısı. Türk Psikoloji Yazıları, 22(43), 90-101.
Görmez, V., & Örengül, A. C. (2017). DEHB'li çocuk ve ergenlerin elektronik medya kullanımı açısından değerlendirilmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18(5).
Hechtman, L. (2007). Dikkat Eksikliği Bozuklukları (H. Aydın & A. Bozkurt, Trans.) (8th ed., pp. 360-362). Ankara: Güneş Kitabevi.
Kayaalp, L. (2008). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu. Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Sempozyum Dizisi, 62, 147-152.
Koçkaya, S., & Siyez, D. M. (2017). Okul öncesi çocuklarının çekingenlik davranışları üzerine oyun terapisi uygulamalarının etkisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 9, 31-44.
Kottman, T., & Ashby, J. S. (2017). Adleryan oyun terapisi. In Oyun Terapisi Kapsamlı Teori Ve Uygulama Rehberi (D. N. Bıyıklı & B. Tuncel, Eds.). İstanbul: Apamer Psikoloji Yayınları.
Öncü, B., & Şenol, S. (2002). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun etiyolojisi: Bütüncül yaklaşım. Klinik Psikiyatri Dergisi, 5(2), 111-119.
Özmen, S. (2010). Okulda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 1-10.
Panksepp, J. (2017). Affective neuroscience (S. Ünal & V. Kara Ölmeztoprak, Trans.). İstanbul: Alfa Yayınları.
Sürücü, Ö. (2019). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Şenol, S. (2007). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu. İstanbul: Hekimler Yayım Birliği.
VanFleet, R., Sywulak, A., & Caparosa, C. (2018). Çocuk Merkezli Oyun Terapisi (H. U. Kural, Trans. Ed.). İstanbul: Apamer Psikoloji.
Zabcı, N. (2004). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Kişilik Özelliklerinin Rorschach Testi İle Değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 PEARSON JOURNAL
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.