Systematic Review on the Use of Play Therapy in Individuals with Attention Deficit Hyperactivity Disorder
Abstract views: 332
/ 
PDF downloads: 236
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.13684350Keywords:
Adhd, Play, Play Therapy, Systematic ReviewAbstract
The purpose of this review is to examine how play therapy is used in individuals with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). This study employs the review method and does not involve any field work or use of scales. The studies reviewed are research articles published between the years 2000 and 2022, and are conducted in both English and Turkish. This review was carried out in two phases: from February 2024 to May 2024. As a result of the literature review, 6 studies were considered. These 6 studies have shown that play therapy is effective in the treatment and aids in the recovery process. It was found that after the application of play therapy in individuals with ADHD, symptoms decreased and improvement was noted. Therefore, play therapy is an effective method in the treatment of ADHD. The conclusion reached is that play therapy is an effective model for improving ADHD, making it a viable model for use in treating ADHD.
References
APA. (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th ed.). Washington, DC: Author.
Association for Play Therapy. (2014). Play therapy. Retrieved from http://www.a4pt.org/ps.playtherapy.cfm?ID=1158.
Barke, J. S., & Brandeis, D. (2013). Nonpharmacological interventions for ADHD: Systematic review and meta-analyses of randomized controlled trials of dietary and psychological treatments. American Journal of Psychiatry, 170(3).
Bekeç. (2018). Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uygulamalı Psikoloji Anabilim Dalı.
Biederman, J., Monuteaux, M., Kendrick, E., Klein, K., & Faraone, S. (2005). The CBCL as a screen for psychiatric comorbidity in paediatric patients with ADHD.
Booth, P. B., & Jernberg, A. M. (2014). Theraplay (Ş. Çavuşoğlu, Trans.). İstanbul: Gün Yayıncılık.
Çöpür, M., & Çöpür, S. (2018). Attention deficit hyperactivity disorder and omega-3 fatty acid supplementation: A systematic review. Yeni Sempozyum Dergisi, 56(3), 20-23.
Dombaycı, Ö. (2022). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarda leptin ve ghrelin serum düzeylerinin uyku alışkanlıkları ile ilişkisinin incelenmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi.
Eryılmaz, E., & Üstündağ-Budak, A. M. (2019). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğunu Erken Tanımada Cinsiyet Önyargısı. Türk Psikoloji Yazıları, 22(43), 90-101.
Görmez, V., & Örengül, A. C. (2017). DEHB'li çocuk ve ergenlerin elektronik medya kullanımı açısından değerlendirilmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18(5).
Hechtman, L. (2007). Dikkat Eksikliği Bozuklukları (H. Aydın & A. Bozkurt, Trans.) (8th ed., pp. 360-362). Ankara: Güneş Kitabevi.
Kayaalp, L. (2008). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu. Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Sempozyum Dizisi, 62, 147-152.
Koçkaya, S., & Siyez, D. M. (2017). Okul öncesi çocuklarının çekingenlik davranışları üzerine oyun terapisi uygulamalarının etkisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 9, 31-44.
Kottman, T., & Ashby, J. S. (2017). Adleryan oyun terapisi. In Oyun Terapisi Kapsamlı Teori Ve Uygulama Rehberi (D. N. Bıyıklı & B. Tuncel, Eds.). İstanbul: Apamer Psikoloji Yayınları.
Öncü, B., & Şenol, S. (2002). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun etiyolojisi: Bütüncül yaklaşım. Klinik Psikiyatri Dergisi, 5(2), 111-119.
Özmen, S. (2010). Okulda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 1-10.
Panksepp, J. (2017). Affective neuroscience (S. Ünal & V. Kara Ölmeztoprak, Trans.). İstanbul: Alfa Yayınları.
Sürücü, Ö. (2019). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Şenol, S. (2007). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu. İstanbul: Hekimler Yayım Birliği.
VanFleet, R., Sywulak, A., & Caparosa, C. (2018). Çocuk Merkezli Oyun Terapisi (H. U. Kural, Trans. Ed.). İstanbul: Apamer Psikoloji.
Zabcı, N. (2004). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Kişilik Özelliklerinin Rorschach Testi İle Değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 PEARSON JOURNAL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
