Epik Filmler’de Müzik Kullanımı

Özet

Sinema sanatında konularını antik çağdan alan filmlere, Epik Filmler adını veriyoruz. Arkeolojik buluşların Beyazperde’deki bir yansıması olan, sinemada önemli bir tür oluşturan ve ikonografi ile içerik bazında diğer türlerden farklı olan bu tür eserlerin başlangıcı, sinemanın ilk dönemine denk gelmiş, önce İtalya’da, sonra da Hollywood’da hazırlanmışlardır. 1950ler’de gerek yapıtların kalitesi ve gerekse izleyici rağbeti açısından altın çağını yaşayan Epikler’in “10 Emir”, “Ben Hur”, “Spartakus” ve “Kleopatra” gibi örnekleri türn zirvedeki yapıtları sayılırlar. Tür’ün sevilmesinde ve benimsenmesinde en önemli unsur, kuşkusuz  müzikleridir. Çalışmamızda, önce müziğin ilk çağdaki işlevine değiniyoruz. Amacımız, Sinema’da anlam yaratmak için müziğin ne kadar önemli olduğuna dikkati çekmektir. ‘Notaların Beyazperde Yolculuğu” isimli ikinci bölümde, Epiklere müziğin girişi ve 1950li yıllara kadarki yolculuğunu işliyoruz. 1950 ve 60lı yıllar, türün altın çağıdır ve en fazla İtalya’da yapılmışlardır. Dolayısıyla, bu filmlerin müziklerinin de doruk noktasında olduğu dönem, İtalyan bestecilerinin eseridir. Çalışmamızın son iki bölümü, Epiklerde klasik müziğe ağırlık verilmesinin nedenleri ve film müziğinde en büyük alternatif olan New Age’in bu tür filmlerde kullanımı ile ilgilidir.